Zondagochtend, 28 februari 2021 – 7.12 uur “Als het kukje mukje wordt,” ontstond in bed. Ik ben in de avond van mijn leven. Nog op 84-jarige leeftijd raak ik ondergesneeuwd in een brabbeltaaltje. Daar niet vandaan, mijn gevoelswoorden mogen niet verloren gaan. Zij horen bij me. Van waar kwam dat brabbelen? Het lijkt erop dat ik stilstond bij een zin zonder betekenis, een nietszeggende zin. Is dat wel zo? Of ik die zin gedroomd heb? Ik zou het niet weten. Om het gebrabbel vast te houden stapte ik stante pede uit bed. x Mijn geheugen hapert soms. Ik kan niet toelaten dat mijn gedachten verloren gaan. Symbolisch...